Leven in een computersimulatie waarbij alle wetten van te voren zijn geprogrammeerd. Alle informatie in de kosmos zit gevangen in een schil om de kosmos heen. Die schil zit op de grootst mogelijke afstand die denkbaar is, de denkbeeldige rand om het universum. Met andere woorden: de wereld om ons heen is niet echt, maar is het gevolg van een bizar buitenaards spel vanaf een oppervlak dat miljarden lichtjaren van ons verwijderd is.
Dat betekent dat het heelal sterk lijkt op een hologram. Bij zo’n hologram zit alle informatie namelijk ook gevangen op een tweedimensionaal oppervlak. Het is – net als bij een zwart gat – wel een beetje verstrooid. Door naar dat oppervlak te kijken zie je niets dat duidt op hoe het hologram eruit gaat zien. Maar als je weet hoe het hologram werkt, en je schijnt er op de juiste manier met een licht op, dan ontstaat vanzelf een prachtig driedimensionaal beeld.
Een prachtig voorbeeld hoe een hologram werkt, zijn deze virtuele betogers geprojecteerd met behulp van holografie. Een initiatief tegen de nieuwe Spaanse wetgeving inzake protest, deze brave burgers kunnen ze alvast niet oppakken.